საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი: სიმპტომები, მიზეზები, გრადუსი

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი

კისრის საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი არის გავრცელებული პათოლოგია, რომელსაც თან ახლავს უსიამოვნო სიმპტომები. დაავადება ხასიათდება ხერხემლის დეგენერაციულ-დისტროფიული პროცესებით. ისინი გამოწვეულია სხეულის არასათანადო მდგომარეობით, პოზის დარღვევებით, არასაკმარისად აქტიური ცხოვრების წესით. პათოლოგიის სიმპტომების შესამცირებლად დროულად უნდა მიმართოთ ექიმს.

რა არის საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი?

ეს ტერმინი გაგებულია, როგორც მალთაშუა დისკების პროგრესული დეგენერაციული-დისტროფიული დაზიანება, რომლებიც ლოკალიზებულია საშვილოსნოს ყელის ხერხემალში. შედეგად, ხდება ხერხემლის სხეულების დეფორმაცია და დაქვეითება. ეს იწვევს სისხლის მიმოქცევის დარღვევას და კისრის ნერვის გამტარობას.

დაავადება შეიძლება იზოლირებული იყოს ან კომბინირებული იყოს ზურგის სხვა ნაწილების - წელის ან გულმკერდის დაზიანებით. ICD-10- ის თანახმად, ხერხემლის საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი კოდირებულია M42 კოდით.

დაავადების შესაძლო გართულებები

ბევრ ადამიანს აინტერესებს საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის საშიშროება. დროული და ადეკვატური თერაპიის არარსებობის შემთხვევაში პათოლოგიამ შეიძლება გამოიწვიოს ჯანმრთელობის უარყოფითი შედეგები. ეს მოიცავს შემდეგს:

  • მალთაშუა დისკების გამონაყარი და თიაქრის წარმოქმნა;
  • დისკის გახეთქვა ნერვებისა და სისხლძარღვების შეკუმშვით - ზურგის ტვინის დაჭერის შემთხვევაში, არსებობს სიკვდილის საშიშროება;
  • რადიკულოპათია;
  • ოსტეოფიტების გამოჩენა;
  • პარეზი და დამბლა.

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის ძირითადი სიმპტომები და ნიშნები

დაავადება თანდათან ვითარდება და თავდაპირველად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ამიტომ, დიაგნოზი ხშირად ისმება მოწინავე შემთხვევებში. პათოლოგიის ძირითადი სიმპტომებია შემდეგი:

  • ტკივილი კისერსა და კეფის არეში, რომელიც უარესდება ფიზიკური დატვირთვის ან ხველის დროს.
  • კრუნჩხვა თავის მოძრაობებზე.
  • მგრძნობელობის დაკარგვა ხელში, წვა მხრის პირების მიდამოში.
  • თავის ტკივილი, რომელიც ლოკალიზებულია კეფის არეში და ვრცელდება ტაძრებში.
  • ზოგადი სისუსტე, მომატებული დაღლილობა.
  • მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება.
  • ტინიტუსი.
  • სმენის დაქვეითება.
  • გულისცემის გახშირება.

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის მიზეზები

დაავადების პირველი ნიშნები, ჩვეულებრივ, 35 წლის შემდეგ ვლინდება. ამასთან, ბოლო წლებში პათოლოგიის განვითარება დაიწყო ახალგაზრდა ასაკში - 18-30 წლის. ყველაზე ხშირად, პრობლემის წინაშე დგანან ადამიანები, რომლებიც დიდხანს უწევთ ერთ პოზიციაზე ყოფნა.

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის ძირითადი მიზეზებია შემდეგი:

  • მემკვიდრეობითი ტენდენცია;
  • მეტაბოლური პროცესების დარღვევა;
  • ინფექციური დაავადებები, სხეულის ინტოქსიკაცია;
  • დარღვევები დიეტაში - სითხის, ვიტამინების, მიკროელემენტების ნაკლებობა;
  • ჭარბი წონა;
  • ხერხემლის ტრავმული დაზიანებები;
  • ცუდი პოზა;
  • ხერხემლის არასტაბილურობა;
  • არასაკმარისად აქტიური ცხოვრების წესი;
  • ბრტყელი ფეხები;
  • არახელსაყრელი გარემო ფაქტორების გავლენა;
  • სხეულის პოზიციის ხშირი ცვლილებები;
  • დიდხანს არასასიამოვნო მდგომარეობაში ყოფნა;
  • გადაჭარბებული ფიზიკური დატვირთვა;
  • ჰიპოთერმია;
  • სტრესული სიტუაციები;
  • არასწორი ძილის ბალიშების გამოყენება.

რომელია დაავადების სხვადასხვა ხარისხი?

დაავადება თანდათან ვითარდება. საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის 4 გრადუსია, რომელთაგან თითოეულს აქვს განსაკუთრებული მახასიათებლები:

  • პირველს თან ახლავს მალთაშუა დისკებში ბზარები. ამ პროცესს თან ახლავს მსუბუქი მტკივნეული ტკივილები, მოძრაობების სიმტკიცე. პათოლოგიას ტალღოვანი მიმდინარეობა აქვს. იმუნური სისტემის გაუარესებით ან დატვირთვის ზრდით, ოსტეოქონდროზი უარესდება. თუ დროულად არ მიიღებთ ზომებს, არსებობს პათოლოგიური პროცესის გამწვავების საშიშროება.
  • მეორე - ამ ეტაპზე მალთაშუა დისკების განადგურება გრძელდება და შეიმჩნევა მათი პროტრუზია. ამ პროცესს თან ახლავს ნერვული დაბოლოებების ქინძი. ადამიანს მუდმივი ტკივილი აქვს, რომელიც მოძრაობით იზრდება. ამ ეტაპზე ხდება სამუშაო უნარის შემცირება, ხელების დაბუჟება ჩნდება.
  • მესამე თან ახლავს მალთაშუა თიაქრის გაჩენას. ასეთ ვითარებაში კუნთოვანი ქსოვილი და ნერვული დაბოლოებები მონაწილეობენ პათოლოგიურ პროცესში. შედეგად, აღინიშნება ტკივილი კისერსა და კეფის არეში, სისუსტის შეგრძნება ხელებში. სისხლძარღვთა დაზიანებით, არსებობს მხედველობის სიმახვილის შემცირება, თავბრუსხვევა და ტინიტუსი. ზოგჯერ დაავადება იწვევს გონების დაკარგვას.
  • მეოთხე - ამ ეტაპს თან ახლავს ძვლების ზრდა. შედეგად, ნერვულ დაბოლოებებზე ზეწოლა იზრდება. ოსტეოქონდროზის ამ ფორმით კისრის მობილობა მცირდება, ხერხემალი ხდება ნაკლებად მოქნილი. შედეგად, ადამიანს არ შეუძლია შეასრულოს თავის მარტივი მოძრაობები.

რატომ უნდა მიმართოთ ექიმს სასწრაფოდ?

თუ ოსტეოქონდროზის სიმპტომები გამოჩნდა, დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ ექიმს - ნევროლოგს ან ორთოპედს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, პათოლოგია გამოიწვევს საშიშ ჯანმრთელობის შედეგებს.

პირველ რიგში ექიმმა უნდა შეაფასოს ფიზიკური დატვირთვა და კისრის ტკივილის ინტენსივობა. ასევე, სპეციალისტი დაინტერესებულია მგრძნობელობის დაკარგვით და სხვა დარღვევებით.

წინასწარი გამოკვლევის შედეგების საფუძველზე ინიშნება დამატებითი პროცედურები. უპირველეს ყოვლისა, ტარდება რენტგენოგრაფია. ეს კეთდება რამდენიმე პროგნოზით. თიაქრის ეჭვის შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს CT ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია. სისხლის მიმოქცევის დარღვევის შემთხვევაში, საჭიროა რეონესფალოგრაფიის ჩატარება და ფსკერის გამოკვლევა.

მკურნალობა ინიშნება დიაგნოსტიკური გამოკვლევის შედეგების საფუძველზე. საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის განვითარებით, ყველაზე ხშირად გამოიყენება შემდეგი კატეგორიის პრეპარატები:

  • ანალგეტიკები - ეხმარება ტკივილს გაუმკლავდეს.
  • არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები - აღმოფხვრის ანთებას და გაუმკლავდეს შეშუპებას.
  • ანტისპაზმური საშუალებები - ხელს უწყობს კუნთების სპაზმების მოცილებას.
  • პრეპარატები სისხლის მიმოქცევის გასაუმჯობესებლად.
  • ქონდროპროტექტორები - ხელს უწყობენ მალთაშუა დისკების სტრუქტურის აღდგენას.
  • B ვიტამინები - აუმჯობესებს ნერვული ქსოვილების მუშაობას.

მედიკამენტური თერაპიის გარდა, ინიშნება სხვა მეთოდებიც. ეს მოიცავს მასაჟს, გამაჯანსაღებელ ტანვარჯიშს, ფიზიოთერაპიას. ოსტეოპათიის გამოყენება ძალზე ეფექტურია. ამ შემთხვევაში ტარდება ზომიერი ეფექტი დაზარალებულ კუნთებსა და ხერხემლიანებზე. ზოგიერთ შემთხვევაში ექიმს ურჩევენ აცვიათ სპეციალური ორთოპედიული მოწყობილობა - შანტის საყელო.

მანუალური თერაპია ითვლება პათოლოგიის მკურნალობის ეფექტურ საშუალებად. მისი მეთოდები ინდივიდუალურად ირჩევა. პროცედურა შედგება კუნთოვანი სისტემის ელემენტებზე. ამის წყალობით შესაძლებელია სისხლის ნაკადის გააქტიურება, ლიმფის მოძრაობის გაუმჯობესება და მეტაბოლური პროცესების ნორმალიზება. მანუალური თერაპია აუმჯობესებს კუნთოვანი სისტემის მოძრაობას, აძლიერებს იმუნურ სისტემას და ხელს უშლის ოსტეოქონდროზის გართულებებს.

ხშირად იყენებენ ხერხემლის წევას. გაჭიმვისთვის გამოიყენება სპეციალური აღჭურვილობა. პროცედურა ხელს უწყობს ზურგს შორის დაშორების ნორმალურ ზომას და ხერხემლის სტრუქტურის დარღვევებს.

თუ საშვილოსნოს ყელის მწვავე ოსტეოქონდროზი დაფიქსირდა და მალთაშუა თიაქრები გამოჩნდა, რაც იწვევს მგრძნობელობის დაქვეითებას და სისხლის მიმოქცევის დაქვეითებას, საჭიროა ქირურგიული ჩარევა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ოსტეოქონდროზის სიმძიმეზე. ყველაზე ხშირად, თერაპია ტარდება ხანგრძლივ კურსებზე. თქვენი მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, თქვენ აუცილებლად უნდა შეცვალოთ თქვენი ცხოვრების წესი. ამისათვის თქვენ უნდა იკვებოთ სწორად, უარი თქვათ მავნე ჩვევებზე და ითამაშოთ სპორტი.

კისრის ოსტეოქონდროზის პროფილაქტიკა

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის წარმოქმნის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა გარკვეული რეკომენდაციების დაცვა:

  • დროულად აღმოფხვრათ ხერხემლის მრუდი;
  • იარეთ სპორტით, კუნთის კორსეტის შესაქმნელად;
  • მიირთვით საკვები, რომელიც ორგანიზმს აწვდის კალციუმს და მაგნიუმს;
  • სხეულის წონის ნორმალიზება;
  • დაიცავით ექიმების რეკომენდაციები კომპიუტერთან მუშაობისას.

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი არის სერიოზული პათოლოგია, რომელიც იწვევს ჯანმრთელობის უარყოფით შედეგებს. დარღვევის დასაძლევად საჭიროა დროულად დაისვას სწორი დიაგნოზი. ამიტომ, ნებისმიერი დისკომფორტი კისრის მიდამოში უნდა იყოს ექიმთან მისვლის მიზეზი.

როგორ მიმდინარეობს მკურნალობა?

ექიმის კონსულტაცია: ანამნეზის მიღება, მიოპაციალური დიაგნოზი, ფუნქციური დიაგნოზი.

როგორ მიდის?

ანამნეზის შეგროვება - დაავადების ანალიზი, შეზღუდვებისა და უკუჩვენებების დადგენა, კინეზოთერაპიის პრინციპების განმარტება, გამოჯანმრთელების პერიოდის თავისებურებები.

მიოფაციალური დიაგნოზი არის ხელით დიაგნოზირების მეთოდი, რომელშიც ექიმი აფასებს სახსრების მოძრაობის დიაპაზონს, განსაზღვრავს მტკივნეულ ბეჭდებს, შეშუპებას, კუნთების ჰიპო- ან ჰიპერტონიკას და სხვა ცვლილებებს.

ფუნქციური დიაგნოსტიკა (ტარდება სარეაბილიტაციო ოთახში) - ექიმი განმარტავს, თუ როგორ უნდა განახორციელონ აპარატზე გარკვეული ვარჯიშები და აკვირდება: როგორ ასრულებს მათ პაციენტი, მოძრაობის რა ამპლიტუდით შეუძლია მუშაობა, რომელი მოძრაობები იწვევს ტკივილს, რა წონა შეუძლია პაციენტს, როგორ მუშაობსგულ-სისხლძარღვთა სისტემა რეაგირებს. გამოვლენილია პრობლემური ადგილები. მონაცემები შეიტანება ბარათში. აქცენტი გაკეთებულია.

ექიმის მიერ პირველადი გამოკვლევისა და ფუნქციური დიაგნოზის შედეგების საფუძველზე დგება წინასწარი ინდივიდუალური მკურნალობის პროგრამა.

სასურველია თქვენთან გქონდეთ:

  • ხერხემლის ტკივილის დროს - პრობლემური უბნის MRI ან CT (მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია ან კომპიუტერული ტომოგრაფია);
  • სახსრების ტკივილის დროს - რენტგენი;
  • თანმხლები დაავადებების არსებობისას - ექსტრაქტები სამედიცინო ისტორიიდან ან ამბულატორიული ბარათი;
  • კომფორტული (სპორტული) ტანსაცმელი და ფეხსაცმელი

დაიწყეთ გაკვეთილები ინსტრუქტორთან

მკურნალობის ციკლის დასაწყისში ექიმი აყალიბებს მკურნალობის გეგმას, რომელიც მოიცავს მკურნალობის სესიის თარიღსა და დროს, საკონტროლო ვიზიტებს ექიმთან (ჩვეულებრივ კვირაში 2-3-ჯერ).

მკურნალობის პროცესის საფუძველს წარმოადგენს სარეაბილიტაციო ოთახში სამკურნალო სესიები სავარჯიშო აღჭურვილობისა და სავარჯიშო დარბაზში.

რეაბილიტაციის ტრენაჟორები საშუალებას გაძლევთ ზუსტად დატვირთოთ დატვირთვა ინდივიდუალური კუნთების ჯგუფებზე, რაც უზრუნველყოფს ფიზიკური ზემოქმედების ადეკვატურ რეჟიმს. მკურნალობის პროგრამა შედგენილია ექიმის მიერ ინდივიდუალურად თითოეული პაციენტისათვის, ორგანიზმის მახასიათებლების გათვალისწინებით. კონტროლს ახორციელებენ კვალიფიციური ინსტრუქტორები. გამოჯანმრთელების ყველა ეტაპზე მნიშვნელოვანია დაიცვათ სწორი მოძრაობისა და სუნთქვის ტექნიკა, იცოდეთ წონის წონის თქვენი სტანდარტები ტრენაჟორებზე მუშაობისას, დაიცვას დადგენილი მკურნალობის რეჟიმი და დაიცვას სპეციალისტების რეკომენდაციები.

სახსრების ტანვარჯიშის სესიები ხელს უწყობს ვიზუალური კოორდინაციის აღდგენას, აუმჯობესებს ხერხემლის სახსრების მობილობას და ელასტიურობას (მოქნილობა) და შესანიშნავი პრევენციული სისტემაა დამოუკიდებელი გამოყენებისათვის.

მკურნალობის თითოეული ციკლი - 12 სესია. თითოეულ გაკვეთილს ხელმძღვანელობს ინსტრუქტორი. ერთი სამკურნალო სესიის ხანგრძლივობაა 40 წუთიდან 1, 5 საათამდე. ინსტრუქტორი ადგენს პროგრამას, თანმხლები დაავადებების და კლასის დღეს პაციენტის მდგომარეობის გათვალისწინებით. ასწავლის სავარჯიშოების შესრულების ტექნიკას და აკონტროლებს შესრულების სისწორეს. ყოველ მე -6 გაკვეთილზე ტარდება მეორე კონსულტაცია ექიმთან, ხდება ცვლილებები და დამატებები პროგრამაში, რაც დამოკიდებულია დინამიკაში.

რამდენ მარყუჟს წაიღებს?

ეს ინდივიდუალურია თითოეული ადამიანისთვის და დამოკიდებულია დაავადების პროგრესირებაზე.

მნიშვნელოვანია იცოდეთ:

  • რამდენი ხანია გაქვთ ეს პრობლემა (დაავადების ეტაპი);
  • როგორ მზადდება თქვენი სხეული ფიზიკური დატვირთვისთვის (აკეთებთ თუ არა ტანვარჯიშს, სპორტის ნებისმიერ სახეობას);
  • რა შედეგის მიღება გსურთ.

თუ დაავადება საწყის ეტაპზეა და სხეული მზად არის, მკურნალობის ერთი ციკლი საკმარისია. (მაგალითად, 20-30 წლის ახალგაზრდები, რომლებიც სპორტით არიან დაკავებულნი. ჩვენ ყურადღებას ვაქცევთ ვარჯიშების შესრულების ტექნიკას, სუნთქვას, დაჭიმვას, გამორიცხულია "არასწორი" ვარჯიშები, რომლებიც საზიანოა პრობლემური ზონისთვის. ასეთ პაციენტებს გადიან ტრენინგებს, იღებენ უნარს», მიიღეთ რეკომენდაციები გამწვავების შემთხვევაში და გააგრძელეთ ამის გაკეთება თავად).

თითოეული ორგანიზმი ინდივიდუალურია და თითოეული პაციენტის პროგრამა ინდივიდუალურია.